ارزیابی و توسعه مدل های مبتنی بر درون یابی ریاضی در زمین مرجع سازی تصاویر راداری

سنجنده های راداری و تصاویر sar با توجه به برخی ویژگی های منحصر به فرد خود همانند عدم نیاز به نور خورشید، توانایی نفود در سطح و قابلیت شناسایی جنس عوارض در حال حاضر استفاده های روز افزون و گسترده ای در سنجش از دور دارند. یکی از اهداف اصلی در سنجش از دور استخراج نقشه و اطلاعات مکانی از تصاویر ماهواره ای و هوایی می باشد. اولین مرحله جهت استخراج اطلاعات مکانی، زمین مرجع سازی تصویر می باشد. در حال حاضر، تلاش زیادی جهت استخراج این اطلاعات از تصاویر راداری بدون استفاده از روش های غیرفیزیکی صورت نگرفته است و تنها به استفاده از مدل توابع کسری بسنده شده است. در تحقیق پیش رو سعی خواهد شد، تا عملکرد مدل های مختلف غیرفیزیکی و ریاضی مبتنی بر درون یابی در زمین مرجع سازی تصاویر راداری ارزیابی شود. در این تحقیق یک تصویر راداری از سنجده terrasar_x، با استفاده از مدل های مختلف دو بعدی و سه بعدی و نیز مدل های عمومی و منطقه ای، ریاضی شامل مدل های عمومی چند جمله ای عادی و متعامد، افاین سه بعدی، مدل تبدیل مستقیم خطی و مدل توابع کسری و نیز مدل های منطقه ای نقطه-ای و چندجمله ای های متعامد، زمین مرجع سازی شده و عملکرد مدل ها با استفاده از پارامترهای مجذور میانگین مربعات خطا و زمان مورد نیاز برازش مدل، ارزیابی شده و نتایج ارائه خواهد شد. در پیاده سازی مدل-های مذکور دقت های مناسبی جهت زمین مرجع سازی تصاویر به دست آمده است، مانند دقت های نزدیک به 10 پیکسل برای مدل های دو بعدی و دقت های کمتر از 8 پیکسل در مدل های سه بعدی. همچنین تاثیر عوامل مختلف همانند پارامترهای موثر در فرم ریاضی مدل و همچنین حضور نقاط کنترل با خطای زیاد، در عملکرد مدل ها مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.